بررسی میزان استفاده از آرشیو دیجیتال صدای جمهوری اسلامی ایران توسط برنامه سازان رادیو

هدف: هدف از انجام پژوهش، تعیین میزان استفاده­ی برنامه­سازان رادیو از منابع موجود آرشیو شنیداری دیجیتال صدای جمهوری اسلامی ایران است. روش­شناسی: پژوهش حاضر، کاربردی و نوع روش پیمایشی­ـ­تحلیلی بوده است، و برای گردآوری داده­ها از پرسشنامه استفاده شده است. در بخش توصیفی از آمارهای توزیع فراوانی میانگین انحراف معیار و در بخش تحلیل داده­ها از آزمون تی­تک متغیره، آزمون فریدمن، ضرایب همبستگی پیرسون استفاده شد.  یافته­ها: پژوهش حاضر نشان می­دهد بین میزان نیاز میزان توجه آرشیو شنیداری دیجیتال به نیاز کاربران و استفاده آنان از این آرشیو، رابطه­ معناداری وجود دارد. برنامه­سازان از منابع آرشیو دیجیتال در برنامه­سازی استفاده می­کنند، ولی میزان استفاده­ی برنامه­سازان رادیواز منابع آرشیو دیجیتال متفاوت است، که بیشتر برنامه­سازان در شبکه­های رادیویی از منابع موسیقی بیشتر استفاده می­کنند. برای این که کاربران در خصوص برنامه­های­ رادیویی خاص باید در استفاده از آن منبع محدودیتی داشته باشند، هر برنامه­ساز می­تواند طبق تأیید مدیر شبکه، فقط به برنامه­های خود همان شبکه که برنامه­سازی می­کند، دسترسی داشته باشد و نمی­تواند از برنامه­های شبکه­­های دیگر استفاده کند.  نتیجه­گیری: از آنجا که هدف از تهیه و تولید اطلاعات، برطرف کردن نیازهای اطلاعاتی استفاده­کنندگان و ارائه دادن خدمات و سرویس به برنامه­سازان است، بنابراین با شناخت نیازهای اطلاعاتی کاربران می­توان اطلاعات بهتری را به آنان عرضه کرد. اگر شناخت برنامه­سازان از آرشیو دیجیتال و انواع منابع موجود به اندازه­ کافی باشد، استفاده­ی برنامه­سازان از منابع موجود در آرشیو دیجیتال بیشتر می­شود و روش استفاده­ی بهینه از آنها و همچنین شناسایی نیازها و اهداف و انواع منابع اطلاعاتی مورد نیاز ضرورت دارد